Nicanje prvih zubića je za većinu beba bolno, a za roditelje stresno. Simptomi su: povećano lučenje pljuvačke, stavljanje ručica u usta, beba je razdražljiva i budi se u toku noći, može se i javiti osip po licu, a i oko usta, zapušen nosić, a ređe dijareja i kašalj. Ponekad usled uzemirenosti i plača može da se javi i povećana temperatura. Nicanje zubića počinje od trećeg i završava se oko petnaestog meseca a najčešće je između četvrtog i sedmog meseca. Vreme nicanja je inividualno i uglavnom je uslovljeno nasleđem, ali kad god izrasli prvi zubići se moraju redovno prati. Najčešće se prvo pojavljuju donji pa gornji sekutići, a zatim bočni zubi. Oko prvog rođendana beba ima oko osam zubića, a sa tri godine dvadesetak mlečnih zubića. Pomoć kod nicanja zubića su ohlađene (ne zamrznute) igračke za glodanje, čaj od kamilice higijenskim štapićem nanositi na upaljene desni, nežno masirati vrhove bebinih nožnih prstića (tu su refleksne zone vilice). Pomoć pružaju i anestetički gelovi, koje detetu blago utrljate u desni kao i homeopatski preparati. Za primenu ovih preparata se posavetujte sa pedijatrom. Ukoliko je dete veoma razdražljivo, uz savetovanje sa pedijatrom, može se dati paracetamol ili ibuprofen. Ove preparate ne treba davati duži period jer mogu “maskirati” druge bolesti poput zapaljena uha ili virusne infekcije kada je neophodno obratiti se pedijatru. Budite posebno nežni prema vašoj bebi tokom ovog perioda i pružite joj puno ljubavi.
